Inhoud
- 1. Het gaat verder dan ‘voorstanders van privacy versus degenen die volgen’
- 2. Het zou dramatische gevolgen kunnen hebben voor de digitale reclame-industrie
- 3. We zouden een nieuwe impuls kunnen zien voor ‘Do Not Track '
- 4. Met meer debat komen er meer instrumenten voor mensen om de controle over te nemen
- 5. Debat zou innovatie moeten voortbrengen
De aankondiging van Mozilla dat de volgende versie van Firefox cookies van derden standaard blokkeert, heeft op internet tot discussies geleid over online tracking.
Het spectrum van meningen over tracking varieert van het standpunt van de IAB (tracking bevordert keuzevrijheid en ondersteunt kleine bedrijven), tot het uitroepen van internet als een ‘bewakingsstaat’.
Personalisatie kan geweldig zijn. Relevante advertenties zien kan ook geweldig zijn (beter dan irrelevante advertenties, toch?). Maar probeer dit kleine experiment: installeer Collusion voor Chrome, blader door de gebruikelijke sites die u op een dag bezoekt en bekijk alle advertentienetwerken, sociale netwerken en nieuwssites die u op internet volgen. Het loopt een beetje uit de hand. Dat brengt me bij mijn volgende punt, waarom het debat over cookies van derden en tracking belangrijk is.
1. Het gaat verder dan ‘voorstanders van privacy versus degenen die volgen’
Het is bekend dat ik mijn hoed van aluminiumfolie op doe en alles in mijn browser van tijd tot tijd uitschakel, of me helemaal afmelden en Lynx gebruiken. Ik heb mezelf altijd als een speciaal geval beschouwd. Dit is echter niet langer de realiteit. Vrienden vragen me regelmatig hoe ik de verbinding met al deze dingen kan verbreken, vaak ‘griezelig’ door de resultaten van advertentietargeting. Artikelen die ooit marginale blogposts waren van voorvechters van privacy, worden nu weergegeven op reguliere mediakanalen zoals CNN. En met alle geweldige pers die de beloofde miljoenen dollars aan Big Data-industrie krijgt, beginnen steeds meer mensen zich af te vragen waarom hun eigen gegevens zonder expliciete toestemming voor winst worden vastgelegd. Kennis is macht, en met een beetje geluk leidt al dit bewustzijn tot innovatie.
2. Het zou dramatische gevolgen kunnen hebben voor de digitale reclame-industrie
Hoewel gedragsgerichte advertentietargeting van derden slechts ongeveer 5 procent van de digitale advertentiemarkt uitmaakt, zal dat alleen maar toenemen. De branche vertrouwt op gegevens en statistieken, en zaken als cookies van derden om die informatie te verstrekken. Een groot deel van het systeem is gebaseerd op het gebruik van dit soort cookies, ook al hadden ze eigenlijk nooit mogen worden toegestaan.
De huidige vorm van het meten en volgen van digitale advertentieprestaties wordt ook een omstreden onderwerp:
"Als het moeilijker zou zijn om te meten, zouden de investeringen in digitale media groter zijn", zei Merkle-CEO David Williams, in vergelijking met de zachtere statistieken die worden gebruikt om media zoals tv te verhandelen.
"Ik denk dat het op dit punt duidelijk is dat metingen in sommige opzichten de groei van digitaal hebben belemmerd."
- Jack Marshall, schrijft op Digiday
Dus misschien hebben we geen Big Brother-trackingplatforms nodig om de advertentie-industrie vooruit te helpen. Misschien is adverteren op basis van zoeken, context, demografische en directe plaatsing voldoende.
3. We zouden een nieuwe impuls kunnen zien voor ‘Do Not Track '
Het ‘Do Not Track'-initiatief lijkt veel op de oude‘ Do Not Call'-lijst. Een geweldig concept, maar op dit moment is het systeem tamelijk machteloos, en sommigen verklaren het zelfs dood. De technologie is logisch (uw browser verzendt een HTTP-header waarin staat dat u zich hebt afgemeld voor tracking). Maar 'Do Not Track' is in wezen niet afdwingbaar. Dus alles wat het echt doet, is zeggen (behalve de goede mensen die het implementeren): "Oh hey, volg me alsjeblieft niet, maar als je het toch gaat doen, is dat oké." Het zou geweldig zijn om te zien dat het initiatief in de toekomst meer tanden krijgt.
4. Met meer debat komen er meer instrumenten voor mensen om de controle over te nemen
Dezelfde mensen die al deze volgsites aan mij lieten zien via Collusion for Chrome, hebben me ook geholpen om selectief de verbinding te verbreken met behulp van disconnect.me. Ik heb ook de hoop dat, hoe het debat over tracking ook eindigt, de browsermakers explicieter zullen zijn over wat de instellingen werkelijk zijn, en ze misschien prominenter zullen maken. Als het debat over keuze gaat, is opt-in versus opt-out misschien helemaal het verkeerde model. Het zou een moeilijk UX-probleem zijn om op te lossen, maar wat als je echt je instellingen moest instellen en de resultaten van die keuzes duidelijk voor je waren?
(Een kanttekening die ik hier moet maken, is dat ik geen grote fan ben van adblockers. Zo veel van het moderne internet wordt rechtstreeks ondersteund door advertenties, het voelt gewoon verkeerd aan, zelfs als je een hekel hebt aan display-advertenties. Ik wens meer mensen boden de mogelijkheid om abonnementskosten te betalen voor advertentievrije ervaringen.)
5. Debat zou innovatie moeten voortbrengen
De deur staat voor ons open om een nieuw systeem te ontwerpen voor het leveren van gepersonaliseerde inhoud en advertenties die de belangen van de advertentie-industrie, sociale netwerken, uitgevers, maar ook voorvechters van privacy en veiligheid en gebruikers kunnen ondersteunen. Is er een beter systeem? Is er een manier om opt-in versus opt-out te vergeten en iets eenvoudiger en begrijpelijker te ontwerpen voor niet-technische mensen? Hoewel ik tegenwoordig een hekel heb aan het jargon van het technische publiek, lijkt het erop dat dit een nieuwe kans is voor een aantal geweldige jonge geesten om te ontwrichten.
