Inhoud
De directeuren van Nexus, Smith & Foulkes, hebben een schitterende relatie opgebouwd met het creatieve team van W + K London. Samen hebben ze gecombineerd om enkele van de meest geliefde en gevierde advertenties van het afgelopen decennium te maken.
Deze bewondering komt het best tot uiting in hun samenwerkingen met Honda. Advertenties zoals Grrr, Unpredictable Life en, meer recentelijk, Hands hebben allemaal de weg gebaand voor innovatie in autoreclame. 3D vormt de ruggengraat van al deze advertenties, of het nu gaat om de charmante karakteranimatie van Grrr of de fotorealistische 3D-miniaturen die in Hands worden afgebeeld.
Hun nieuwste aanbod is een eerbetoon aan het idee dat schoonheid om veel meer gaat dan wat er aan de oppervlakte verschijnt. Het is een geweldig maar gek idee dat stop-frame-animatie, live-actie en, nogmaals, veel 3D combineert. We kwamen aan boord om te helpen bij de planning en de productie van de VFX.
Hoewel het al vroeg duidelijk was dat de rol van 3D in het project geen nieuwe technische grond hoefde te betreden, werden we geconfronteerd met een conceptueel probleem dat volledig haaks staat op de meeste 3D-beeldvorming. Dit was het concept van het genereren van objecten die meer dan oppervlakkig waren; objecten vol met werkende onderdelen en details waardoor de toepassing van CG voor dit project meer lijkt op een oefening in CAD of industrieel ontwerp!
Daarop volgde de andere uitdaging voor de CG in de film, namelijk de behoefte om scherp te blijven en naadloos te integreren met de prachtige macrofotografie.
01. Pre-vis en planning
De belangrijkste uitdaging was om de reis te bedenken. We moesten de algemene stroom begrijpen, maar hadden ook een op maat gemaakte oplossing nodig om door elk specifiek object te reizen. We zijn begonnen met het maken van een volledige 3D-pre-vis om het concept te helpen visualiseren als een reeks onderdelen die een complete film hebben gemaakt.
Deze oefening vormde de blauwdruk voor het volledige ontwerp van de commercial en hielp om te bepalen wat er in 3D zou worden gebouwd en wat er zou worden opgenomen. Het maakte ook het aantal plakjes of delen in elke doorgang duidelijk.
Dit moest precies zijn, zodat alles wat door de modelmakers werd gemaakt, binnen de toegewezen duur zou passen. Het is ondenkbaar om te overwegen om iets van deze omvang te plannen zonder 3D. Het gevoel van auteurschap is lonend en de affiniteit die bij aanvang wordt geabsorbeerd, resulteert in een sterke band tussen kunstenaars en idee.
02. Onderzoek
De eerste productiefasen werden besteed aan het onderzoeken van elk van de objecten. In totaal moesten we de binnenste kern van een golfbal maken, een camera van binnen en van buiten, een speelgoedrobot, de binnenkant van een accordeon, een versterker en zijn innerlijke werking, een koffer en een sneeuwbol. We moesten de ingewanden nauwkeurig weergeven, maar in het geval van zoiets als de camera of accordeon moest het ook trouw zijn aan zijn functie.
We hebben veel objecten opgeofferd in naam van onderzoek en ze in stukken gesneden om naar binnen te kijken. Het zorgde voor een erg chaotische maar praktische omgeving met meerdere gedeconstrueerde camera's en veel accordeonpartijen verspreid over de 3D-studio. Bij het maken van films denk je zelden na over wat er niet in beeld is of wat je niet ziet. In het geval van Inner Beauty, waar alles te zien is, was nauwgezet onderzoek een essentieel onderdeel van de 3D-build.
03. Detail en integratie
Macrofotografie legt elke centimeter detail vast. Door deze afrekening hebben we onze maatstaven bepaald; elk frame moest op zichzelf staan als een still. Veel van dit detail gaat verloren bij het afspelen, maar het succes van het idee leeft en sterft door deze alomvattende benadering.
Het moest veeleisend zijn, van de blobby, geminiaturiseerde modellering van de boot in de wereld tot de slijtage van de werkende onderdelen in de accordeon. We hebben de unieke taal van stop-frame-animatie geanalyseerd om te helpen bij integratie.
De subtiele positieverandering na het vervangen van een object op elk frame werd nagebootst en menselijke onvolkomenheden toegevoegd. Deze meer subtiele details vermengd met lichtlekkage, lensafwijking en vervorming, enkele momenten van belichtingscompensatie en de afwezigheid van bewegingsonscherpte, allemaal gecombineerd om de algehele eerlijkheid van de 3D-elementen in hun context te verfraaien
Woorden: Mike Skrgatic
Mike Skrgatic richtte Time Based Arts op met vriend en collega Flame-artiest James Allen in 2008. Hij is een VFX-supervisor. Dit artikel is oorspronkelijk verschenen in uitgave 182 van 3D World.
