MacBook Pro (13-inch, 2018) en Blackmagic eGPU-recensie

Inhoud

• Ons oordeel
• Voor
• Tegen
• Blackmagic eGPU-beoordeling
• MacBook Pro 13-inch (2018) recensie
• MacBook Pro 13-inch (2018): stroom
• MacBook Pro 2018: functies
• MacBook Pro met Blackmagic ePU
• Snellere framerate
• Benchmarking
• MacBook Pro en Blackmagic eGPU: oordeel

Ons oordeel

Zoals het er nu uitziet, kan het zijn dat de apps waarvan je afhankelijk bent geen toegang hebben tot de kracht van de eGPU, maar het potentieel is hier enorm, en op puur hardwareniveau is dit een wonderbaarlijk capabele, flexibele opstelling.

Voor

• Biedt draagbaarheid en kracht
• Snel en bekwaam

Tegen

• Apps moeten waarschijnlijk worden aangepast om toegang te krijgen tot de kracht van de eGPU
• Een flinke investering

Draagbaarheid of kracht? Al tientallen jaren worstelen we met hetzelfde probleem: draagbare computers kunnen niet krachtig zijn, en krachtige computers kunnen niet draagbaar zijn. Nou, de MacBook Pro (13-inch, medio 2018) is een poging om die cirkel vierkant te maken: een kleine, lichte, slanke computer voor gebruik onderweg of in 'derde ruimtes' zoals coffeeshops, die je kunt koppelen met een externe grafische kaart (eGPU) om het vermogen drastisch te vergroten wanneer u aan uw bureau zit.

- Blackmagic eGPU-beoordeling
- MacBook Pro 13-inch (medio 2018) recensie

• Beste laptops voor grafisch ontwerp in 2018

En zoals je zult ontdekken terwijl je deze recensie leest, komen de nieuwe MacBook Pro en Blackmagic eGPU in grote lijnen die belofte na: het is prima om hier enthousiast over te zijn, ook al zijn er kanttekeningen.

Ten eerste, voor de duidelijkheid, dit zijn twee afzonderlijke nieuwe producten van twee verschillende bedrijven (zelfs als Apple wel samenwerkte met Blackmagic Design aan de eGPU), en je kunt de een zonder de ander kopen. We bekijken ze hier samen, omdat we denken dat de koppeling interessant en boeiend is.

Blackmagic eGPU-beoordeling

De 13-inch MacBook Pro komen we nog tegen, maar het is de moeite waard om te beginnen met wat achtergrondinformatie over eGPU's in het algemeen. Historisch gezien dreef de grafische kaart in uw computer gewoon het beeldscherm aan; het werkte uit wat het moest laten zien en gaf dat door aan de monitor.

• De beste 4K-monitoren voor ontwerpers

In grote lijnen zijn er twee soorten grafische kaarten: ‘discreet’, dit zijn hun eigen op zichzelf staande minicomputers, die zowel krachtig als energie-hongerig zijn (wat de batterijduur in laptops beïnvloedt); en ‘geïntegreerd’, die minder stroom verbruiken (en dus beter zijn voor de levensduur van de batterij in laptops) maar minder krachtig zijn.

OS: macOS 10.13.6 High Sierra of hoger
GPU: Radeon Pro 580
Video geheugen: 8 GB
Bereken eenheden: 36
Poorten: 2x Thunderbolt 3 (USB-C), 4x USB, 1x HDMI
Stream processors: 2304
Rasteroperaties Pijpleidingen: 32
Geheugen klok: 1693 MHz
Geheugenbusbreedte: 256-bits
Geheugenbandbreedte: 217 GB / s

Je zou dan snel kunnen vermoeden dat een goede oplossing zou zijn om een ​​geïntegreerde grafische kaart op een laptop te gebruiken en een aparte grafische kaart aan te sluiten als je meer stroom nodig hebt. Maar hoewel dit al jaren mogelijk is op Windows, was het pas met een recente update van macOS High Sierra dat Apple het ondersteunde.

eGPU's zijn dus geweldig, want aangezien ze niet worden beperkt door dezelfde stroom- en temperatuurbeperkingen als in een laptop, kunnen ze kolossale grote monsters zijn. Dit kan echter onelegant zijn; traditioneel kreeg je een eGPU-configuratie door een lege behuizing te kopen en vervolgens een grafische kaart te kopen die erin past. Omdat het chassis niet weet wat je erin stopt, moet het standaard het 'worstcasescenario' gebruiken in termen van warmte, kracht en grootte, wat kan leiden tot onnodig geluid en stroomverbruik terwijl het probeert te ventileren .

De Blackmagic Design eGPU is daarentegen ontworpen rond een specifieke kaart, een krachtige Radeon Pro 580, zodat deze kleiner, stiller en eleganter kan zijn ontworpen. Er zijn echter nadelen: de kaart staat vast en kan niet worden geüpgraded; het is eigenlijk het Mac versus pc-argument, klein geschreven.

Er is nog een ander belangrijk ding dat u over eGPU's moet weten. Hoewel het besturingssysteem dit nu ondersteunt, betekent dit niet dat apps daadwerkelijk toegang hebben tot de stroomvoorziening. Momenteel is de ondersteuning voor eGPU's rommelig en ad-hoc. Hierover later meer, maar laten we beginnen op bekend terrein met de MacBook Pro ...

MacBook Pro 13-inch (2018) recensie

De laptoplijn van Apple was langer wegkwijnend dan velen blij waren, en hoewel de oudere versies die de dynamische Touch Bar boven het toetsenbord niet hebben niet-bijgewerkt blijven, worden zowel de 13- als de 15-inch Touch Bar-modellen geüpdatet. nu krachtiger. We concentreren ons hier op de 13-inch, maar het is de moeite waard om te zeggen dat de 15-inch MacBook Pro-modellen (medio 2018) 6-coreprocessors krijgen, een verdubbeling van de maximale SSD-grootte tot 4 TB, en dankzij een overstap naar DDR4 RAM, een hoger RAM-plafond van 32 GB.

Met de 13-inch hebben we het echter over een 2,3 GHz achtste generatie Intel Core i5 (met Turbo Boost tot 3,8 GHz), of een 2,7 GHz achtste generatie Intel Core i7 met Turbo Boost tot 4,5 GHz. We zijn het laatste aan het herzien; de upgrade van £ 270 is de moeite waard voor creatieve professionals. De basisconfiguratie is 8 GB RAM, hoewel ons testmodel maximaal 16 GB is (£ 180 +); 256 GB SSD is standaard, hoewel de onze maar liefst £ 1.400 extra heeft uitgegeven om de maximale capaciteit van 2 TB te halen. Grafische kaart is een Intel Iris Plus Graphics 655, en deze kan niet worden gewijzigd.

MacBook Pro 13-inch (2018): stroom

De prestaties zijn over het algemeen erg sterk, zelfs als u geen rekening houdt met het feit dat dit de ‘baby’ laptop is. Het reageert (deels dankzij de belachelijk snelle SSD van circa 3 GB / sec) en met acht virtuele cores kraakte het niet met alles wat we erop gooiden.

De afweging tussen prestaties ligt natuurlijk het meest voor de hand bij export en renderingen, maar zelfs daar hoeft men zich nergens voor te schamen; een 4:10 4K-project in Final Cut Pro met effecten, kleurcorrectie, titels en meer geëxporteerd met behulp van de Apple Devices 4K-preset in 4:44, een beetje over realtime.

Het wordt echter heet en lawaaierig onder belasting, en in vergelijking met de iMac Pro is het thermische herstel - hoe snel de ventilatoren kunnen afnemen nadat er warmte is gegenereerd - veel slechter. Dit maakt deel uit van die afweging tussen macht en draagbaarheid.

PROCESSOR: 2,3 GHz Intel Core i5
Grafische kaart: Intel Iris Plus grafische kaart 640
RAM: 8 GB (2133 MHz LPDDR3)
Scherm: 13,3-inch, 2560 x 1600 Retina-display (LED met achtergrondverlichting, IPS, helderheid van 500 nits, breed P3-kleurengamma)
Opslag: 128 GB SSD
Poorten: 2x Thunderbolt 3 (USB-C), 3,5 mm koptelefoonaansluiting
Connectiviteit: 802.11ac wifi, Bluetooth 5.0
Camera: 720p FaceTime HD-webcam
Gewicht: 3,02 pond (1,83 kg)
Grootte: 11,97 x 8,36 x 0,59 inch (30,41 x 21,24 x 1,49 cm; bxdxh)

Er zijn ook andere verbeteringen dan de onbewerkte specificaties. Nieuw in de laptoplijn van Apple is de T2-chip, het op maat gemaakte silicium dat het systeem bestuurt. Dit klinkt misschien esoterisch, maar het is gedeeltelijk verantwoordelijk voor die SSD-snelheid en het verbetert de beveiliging van het systeem drastisch, met bijvoorbeeld versleuteling op hardwareniveau en zwaardere belemmeringen voor het omzeilen van beveiligingsbeleid.

MacBook Pro 2018: functies

We verwelkomen ook voor het eerst True Tone op de Mac, een systeem dat debuteerde op iOS om het omgevingslicht om je heen te lezen en de temperatuur van het scherm aan te passen om hierin op te gaan. kritieke applicaties, denk er dan eerst aan dat het kan worden uitgeschakeld, en ten tweede dat u dat waarschijnlijk niet wilt.

Tenzij je een goed proces hebt om je weergave regelmatig te kalibreren en profielen aan te maken / te delen - en dat maakt deel uit van een keten van klanten tot uitvoer - dan wordt kleur altijd een beetje een rotzooi. En eerlijk gezegd, als je het scherm de hele dag laat mengen met de temperatuur van het omgevingslicht in je bredere gezichtsveld in plaats van het te dwingen vast te blijven, krijg je waarschijnlijk een algeheel waarheidsgetrouwere kleur in je hersenen.

Je geest past zichzelf constant aan, in zekere zin analoog aan True Tone, en het is waarschijnlijk verstandig om met de stroom mee te gaan. Kortom: True Tone ziet er natuurlijk uit en u moet het proberen. (Het heeft geen invloed op externe beeldschermen, behalve het Apple Thunderbolt Display en LG UltraFine 4K- en 5K-beeldschermen.)

Sommige mensen haten de Touch Bar - een dynamisch, lang touchscreen dat de functietoetsen vervangt - en met name de afwezigheid van een fysieke escape-toets, maar probeer het voordat je deze ontvangen wijsheid inslikt. Apps moeten het ondersteunen - de meeste belangrijke ontwikkelaars doen dat inmiddels - maar de constant veranderende, contextgevoelige manier waarop het de controle binnen handbereik brengt, kan, als je je spiergeheugen opnieuw bedraad, een aanzienlijke productiviteitsverhoging zijn. De Touch ID-knop bevindt zich aan de rechterkant, waardoor Apple Pay en ontgrendeling mogelijk is - maar als je een Apple Watch hebt en deze de MacBook Pro laat ontgrendelen, is dit vrijwel gebeurd tegen de tijd dat het deksel open is.

Het toetsenbord is aangepast. Het is nog steeds het vlindermechanisme met ultralage veerweg, dat even wennen is, maar er zit nu een dun membraan onder elke toets. Officieel vertelt Apple ons dat dit bedoeld is om het stiller te maken - het voelt alsof het daarin is geslaagd - maar het heeft waarschijnlijk net zo goed te maken met wijdverspreide meldingen van storingen met het toetsenbord van de vorige generatie, waarvan wordt aangenomen dat het wordt veroorzaakt door vuil dat onder de toetsen terechtkomt.

Er zijn vier Thunderbolt 3-poorten in USB-C-stijl, twee aan elke kant. En hoewel je er misschien aanstoot aan neemt om te moeten dongle-up om zoiets eenvoudigs te doen als het aansluiten van een USB-stick, bieden ze wel wat welkome flexibiliteit (bijvoorbeeld de mogelijkheid om stroom aan beide kanten aan te sluiten), niet in de laatste plaats omdat in tegenstelling tot de vorige generatie MacBook Pro, alle vier de poorten zijn op volle snelheid.

MacBook Pro met Blackmagic ePU

Trouwens, een van de handige dingen aan de Blackmagic Design eGPU is dat er niet alleen een grafische kaart in zit, maar ook als een dock fungeert. Er is een extra Thunderbolt 3-poort (ondersteunt de LG UltraFine 5K, en waarschijnlijk het aankomende beeldscherm van Apple), een HDMI 2.0-poort voor UHD en 4K DCI met 60 fps en vier USB 3.1-poorten.

Sluit hem dus aan en je zou opslag, randapparatuur, beeldschermen en meer kunnen aansluiten met één kabel, en hij laadt ook je MacBook Pro op. De enige belangrijke weglating is netwerken; het zou leuk zijn om daar ook een Gigabit of snellere Ethernet-aansluiting te hebben. Zoals het is, moet u een USB-naar-Ethernet-adapter kopen als u een bekabelde verbinding wilt.

Het is ook groot, maar met een beetje flair ontworpen; het ziet er goed uit op een bureau, en hoewel het visueel indruk maakt, heeft het weinig auditieve impact. Zelfs als hij 's nachts bleef draaien met een belasting van 80%, was de ventilator niets meer dan een zacht gezoem en zou hij onhoorbaar zijn in een werkende studio. Het werd ook nauwelijks warm; indrukwekkend.

Maar de computationele boost van eGPU is de sleutel, en het is geen eenvoudig antwoord. Hoewel sommige stroomwinsten gratis kunnen zijn, moeten apps echt worden aangepast om de volledige kracht van de eGPU te kunnen benutten, en in elk geval wordt een grafische kaart alleen voor bepaalde soorten taken gebruikt, waarbij de hoofd-CPU het meeste doet van het gromwerk. We moeten ook onthouden dat, hoewel Thunderbolt 3 snel is, met 40 Gb / sec, het langzamer is dan interne verbindingen.

Snellere framerate

Een gebied waar het gemakkelijk is om winst te zien, is de traditionele taak van GPU's: dingen op een scherm weergeven. Als we bijvoorbeeld Rise of the Tomb Raider: 20 Year Celebration op 1920x1200 op het interne scherm draaien met de geïntegreerde Iris Plus-grafische kaart, krijgen we een framesnelheid van 6,76 fps op de voorinstelling Very High.

Deze cijfers zijn kenmerkend voor de dramatische verbeteringen die een eGPU kan toevoegen, bijvoorbeeld voor het bekijken van VR-inhoud die is aangesloten op de HDMI-poort.

Als we een 1080p-scherm aansluiten op de HDMI-poort van de eGPU en dezelfde kwaliteitsvoorinstelling gebruiken (hoewel we 10 procent minder pixels aansturen), springt dit naar meer dan 50 fps. Inderdaad, als we alles maximaal draaien, zakken we maar een beetje onder de 47 fps.

Weinig mensen zullen een eGPU alleen kopen om games uit te voeren - vooral omdat deze Tomb Raider-titel een van de weinige is die dit expliciet ondersteunt - maar deze cijfers zijn kenmerkend voor de dramatische verbeteringen die een eGPU kan toevoegen, bijvoorbeeld voor het bekijken van VR-inhoud die is gekoppeld aan de HDMI-poort. Het meer algemene effect op professionele apps is echter moeilijker te meten.

Benchmarking

eGPU's op de Mac kunnen apps versnellen die Metal, OpenGL en OpenCL gebruiken, en we kunnen hier een idee van krijgen met behulp van synthetische benchmarking-apps zoals LuxMark en Cinebench. Voor LuxMark, dat de OpenCL-prestaties test, scoorde het renderen van de LuxBall met de eigen interne GPU van de MacBook 2.693, en die score meer dan vervijfvoudigd tot 13.685 met de eGPU.

De winsten waren veel minder dramatisch in Cinebench, dat OpenGL meet. De interne GPU scoorde 33,7 en de externe leek een ander resultaat te geven, afhankelijk van of het venster zich op het interne beeldscherm bevond of een beeldscherm dat was aangesloten op de HDMI-poort op de eGPU; 60,2 en 75,4 respectievelijk.

De benchmarking-tool van Unigine - vooral handig om een ​​idee te krijgen van de prestaties in VR-authoringomgevingen - gaf 8,6 fps (scoorde 358) op de interne GPU / scherm en steeg dramatisch tot 35,1 fps (score 1468) op een extern beeldscherm dat was aangesloten op de HDMI-poort van de eGPU .

Verder gaan en echte benchmarks proberen te krijgen voor gebruik in de echte wereld in professionele apps, wordt het rommeliger. Je zou kunnen denken dat de belangrijkste pro-app van Apple, Final Cut Pro, hier goed van zou profiteren. Maar hoewel we in Activity Monitor kunnen zien dat zowel de interne als de externe Blackmagic eGPU worden gebruikt bij het exporteren, zij het niet op volle capaciteit, was het verschil in onze testexport niet dramatisch; 4:38 versus 4:44 zonder de eGPU.

Er is een klein script dat apps kan dwingen de eGPU te gebruiken, zelfs als ze deze niet officieel ondersteunen, genaamd set-eGPU; maar het maakte geen noemenswaardig verschil voor de uiteindelijke FCP-exporttijd. Deze exporten liepen echter allemaal vanuit clips die vooraf waren gerenderd, en in feite zagen we een versnelling in de tijd om deze renderbestanden op de achtergrond te genereren in dit scenario; 9:24 met de eGPU geforceerd, een daling van 15:36 zonder.

Het is de moeite waard om te zeggen dat deze eGPU-oplossing van Blackmagic natuurlijk heel goed werkt met zijn eigen kleurcorrectie, FX en bewerkingstool, DaVinci Resolve. We konden het niet testen, maar Blackmagic claimt versnellingen van 4 × tot 7 ×, afhankelijk van de taak, en je zou waarschijnlijk eventuele verbeteringen verder kunnen stimuleren, aangezien je in theorie tot drie van deze eGPU's op de MacBook Pro zou kunnen aansluiten op een keer. Houd er rekening mee dat ze helemaal niet worden ondersteund in Boot Camp.

MacBook Pro en Blackmagic eGPU: oordeel

Uiteindelijk houden we van deze combinatie, althans in theorie. De Mac is op zichzelf al behoorlijk krachtig en klein, slank en licht genoeg om in lastige ruimtes te werken; soms is het niet praktisch om op een desktop te werken, maar dat geeft je toch de absoluut best mogelijke kracht als je die nodig hebt. De toevoeging van een vlezige externe grafische kaart is hier geweldig, zolang de apps die je gebruikt dit ondersteunen, maar op dit moment is dat beeld gewoon te wazig.

Als u overweegt om te kopen, kijk dan naar de knelpunten in uw workflow en probeer vast te stellen of ze kunnen worden versneld met een eGPU. Praat met degene die de tools maakt waarop u vertrouwt om hun routekaarten te achterhalen voordat u zich vastlegt, en onthoud dat een eGPU op de Mac apps kan versnellen die Metal, OpenGL en OpenCL gebruiken. Dassen mensen tot je een antwoord krijgt, want het potentieel hier is enorm.

Lees ook: 8 must-have producten voor een slimmere studio

van de 10

Zoals het er nu uitziet, kan het zijn dat de apps waarvan je afhankelijk bent geen toegang hebben tot de kracht van de eGPU, maar het potentieel is hier enorm, en op puur hardwareniveau is dit een wonderbaarlijk capabele, flexibele opstelling.