Inhoud
Zet pen op papier, vingers op toetsenbord of instrument om op te nemen en je maakt iets uit het niets. U bent de enige juridische en morele eigenaar van die zin, kunstwerk of lawaai, en er bestaan wetten om ervoor te zorgen dat uw eigendomsrechten worden beschermd.
Schending van het auteursrecht is nog nooit zo streng gehandhaafd, van grensoverschrijdende wetten en verdragen tot burgerwachtwebsites die naam en schaamte geven. Toch nemen schendingen van creatief eigendom toe. Of het nu gaat om werk dat wordt overgedragen, inbreuken op het auteursrecht door commerciële bedrijven of pitchwerk dat live gaat zonder dat de oorspronkelijke maker het weet, het is wijdverbreid dat creatief werk wordt gebruikt zonder toestemming van de eigenaar.
Vroeger was het veel moeilijker voor potentiële dieven van auteursrecht. Maar creatievelingen moeten reclame maken voor hun vaardigheden - en dat betekent dat ze werk online moeten zetten. Of uw werk nu ronduit wordt gekopieerd en wordt doorgegeven als het werk van iemand anders of buiten de context wordt gebruikt voor het materiële gewin van iemand anders, of uw ontwerp of stijl wordt geplagieerd, het resultaat is hetzelfde. Er wordt inbreuk gemaakt op uw rechten, u komt uit eigen zak en - vaak nog belangrijker - uw werk en creatieve inspanningen worden niet erkend.
In juni 2012 nam Robynne Raye van ontwerpbureau Modern Dog de dappere beslissing om het gebouw van de studio te koop aan te bieden. Waarom dapper? Omdat Raye dit deed om geld in te zamelen ter voorbereiding op een strijd tegen auteursrechtschendingen met Disney, 's werelds grootste mediaconglomeraat, dat in 2011 meer dan $ 40 miljard aan inkomsten genereerde.
De rechtszaak beweert dat kunstwerken uit het boek van de studio uit 2008, Modern Dog: 20 Years of Poster Art, werden gebruikt op T-shirts die werden verkocht in Target-winkels - een Disney-winkel. "Onze eerste reactie was shock", zegt Raye. "Een andere ontwerper die in een plaatselijke studio in Seattle werkte, belde om te zeggen dat hij onze illustraties had gezien bij een product dat via een grote winkel wordt verkocht, compleet met een hanglabel voor een film. Binnen een paar dagen nadat we op de hoogte waren gesteld, hebben we het item besteld om te zien voor onszelf."
De zaak Modern Dog is online goed gedocumenteerd, maar nu de rechtszaak loopt en later in 2013 zal worden berecht, is Raye beperkt in wat ze kan zeggen. Voor een waarnemer lijkt de inbreuk glashelder; de strijd om erkenning, correctie en compensatie is echter allesbehalve. "Het zou leuk zijn om te beginnen met een publieke verontschuldiging en een bekentenis dat we iets verkeerds hebben gedaan, zodat we de zaken recht kunnen zetten, maar we houden onze adem niet in", zegt Raye. 'Dan moet er een geldelijke compensatie volgen. We denken dat de beklaagden in onze zaak op niets anders zouden aandringen als de rollen werden omgedraaid.'
De kosten van het vechten tegen je hoek
Procesvoering is echter niet goedkoop. Een crowdfunding-oefening die is opgezet door de studio - www.friendsofmoderndog.com - heeft tot dusver de $ 40.000 opgehaald die nodig is om de zaak voor de rechter te brengen (en donaties worden nog steeds geaccepteerd), maar de auteursrechtwetgeving, vooral in de VS, discrimineert de kleine man. "Modern Dog procedeert in een situatie waarin ze gelijk hebben", zegt Marian Bantjes, de Canadese ontwerper en typograaf wiens werk deel uitmaakt van de vaste collectie van het Cooper-Hewitt National Design Museum. "Als ik me in de situatie van Modern Dog bevond, weet ik niet zeker wat ik zou doen. Ze vechten echt voor veel kleine operators die auteursrechten bezitten.
"Ik heb drie gevallen van inbreuk op het auteursrecht gehad die ik heb nagestreefd", vervolgt Bantjes, die graag wil wijzen op de moeilijkheden die ontwerpers en illustratoren hebben om inbreuken op te lossen. "Geen van hen ging in een volledige rechtszaak, maar werd beslecht door brieven van mijn advocaat. Het minst bevredigende was vergelijkbaar met de zaak van Modern Dog waarin een zeer beroemde rapster met zijn eigen kledinglijn een T-shirt verkocht met mijn ' Verleiding 'stuk, dat was aangepast om zijn naam te spellen. Het was onmiskenbaar mijn stuk, maar zijn advocaten ontkenden elk vergrijp en boden aan genoegen te nemen met een relatief klein bedrag. Mijn advocaat vertelde me dat we het voor de rechtbank konden brengen en mijn zaak was sterk maar dat het me minimaal $ 10.000 zou kosten - waarschijnlijk meer als $ 30.000 - en aangezien het een T-shirtontwerp was, een van de vele van het merk, was het onwaarschijnlijk dat de waarde van een schikking hoger zou zijn dan mijn juridische kosten. Dus nam ik de nederzetting."
Voor creatievelingen als Modern Dog en Bantjes is het een uitdaging om hun werk bij te houden en te achterhalen waar het is verduisterd. Er bestaan volgservices die controleren op inbreuk op afbeeldingen, zoals TinEye, maar gebruikersrecensies melden tools als wisselvallig. Creative Barcode is een nieuwe desktop-app waarmee gebruikers zich kunnen registreren en een streepjescode kunnen toevoegen aan vroege IP-adressen, en die voldoet aan de normen van de World Intellectual Property Organization (WIPO). De omgekeerde zoekfunctie voor afbeeldingen van Google kan ook worden gebruikt om op internet te zoeken naar voorbeelden van werk dat wordt gekopieerd en doorgegeven als dat van iemand anders, maar wat gebeurt er als uw werk nog nooit het daglicht heeft gezien, maar toch wordt gekopieerd?
Dit overkwam de experimentele typograaf Craig Ward, die tijdens kerst 2012 een tv-advertentie voor motorbedrijf Lincoln zag, die opvallende overeenkomsten vertoonde met een ITV Drama-identiteit die Ward eerder dit jaar voltooide. Wat de zaak nog erger maakte, was dat Ward had gegooid voor het Lincoln-project en de ITV-idents als voorbeeld had gestuurd. 'Ik schrik altijd een beetje terug als ik dat soort dingen zie', zegt Ward. "Het was niet een look waar ik met name aanspraak op kon maken, hoewel ik al eerder wit op wit-letters heb gebruikt in projecten."
Hij vervolgt: "Als ik niet bij het pitchproces betrokken was geweest, zou het een heel ander verhaal zijn geweest. Ze hadden inspiratie uit verschillende bronnen kunnen halen en het toeval hebben toegeschreven. Het feit is dat ik ze een voorbeeld heb gegeven. van een vergelijkbaar project als onderdeel van het pitching-proces. "
Ward legt uit dat dit een krappe ommekeer was en dat er van tevoren geen contracten of overeenkomsten waren gesloten die zijn rechten op de ideeën die hij in het veld verstrekte vrijgesproken. Ward geeft dus wettelijk toe dat hij verlamd is. "Als de gebruikelijke pitchdocumenten waren ondertekend, zou ik mogelijk een juridische procedure hebben gehad - als ik die had willen voortzetten", zegt hij. "Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat je je eenden in een rij moet krijgen voordat je betrokken raakt [in een worp]. Als je dat niet doet, en dit soort dingen gebeuren, heb je niets. je contract waarin staat dat je eigenaar blijft van al het materiaal dat als onderdeel van het veld wordt geleverd, dan zou het goed met je moeten komen. "
Juridische procedures zijn duur en in de meeste gevallen ook niet nodig. Als je ontdekt dat iemand je kunstwerk heeft meegenomen en hergebruikt, heb je misschien het gevoel dat je opties beperkt zijn, vooral als je niet procedeert of als de inbreukmaker niet profiteert van het misbruik.
Onderzoeken waarom dergelijke overtredingen plaatsvinden, kan vaak de middelen onthullen waarmee u ze zelf kunt oplossen."Ik denk dat inbreuk op het auteursrecht plaatsvindt omdat veel mensen niet kunnen tekenen", zegt Von Glitschka, een Amerikaanse illustrator met 26 jaar creatieve ervaring. Von is een prominent en luidruchtig lid van de internationale ontwerpgemeenschap. Hij heeft gesproken op evenementen, waaronder SXSW en verschillende HOW Design-conferenties, evenals op brancheorganisaties zoals AIGA. Hij is ook verschillende keren het slachtoffer geweest van inbreuk op het auteursrecht en is een criticus van inbreuken zoals de zaak Modern Dog.
"Juridische stappen ondernemen kost geld. Als het bedrag niet genoeg is, kun je geld verliezen. Soms heb je echter geen keus", legt Von uit. Dat was het geval met LogoGarden.com, een website die standaard logosjablonen verkoopt. "Ze verkochten 35 van mijn logo's, maar in plaats van ze te verwijderen, veranderden ze de kunst een beetje en bleven ze ze verkopen", herinnert hij zich. "Het kostte ruim drie maanden om het op te lossen, en ze dreigden me aan te klagen omdat ik erover op mijn blog had gepost."
Alarm slaan
Het benadrukken van de inbreuk bij de bredere creatieve gemeenschap heeft in dit geval zijn vruchten afgeworpen - Von is een gerenommeerde ontwerper en zijn blog wordt veel gelezen in de creatieve gemeenschap, waardoor hij een platform heeft om zijn zaak te verdedigen. Maar houd er rekening mee dat het publiekelijk ‘uitroepen’ van vermoedelijke overtreders terug kan komen om u te bijten, dus u moet er volledig op vertrouwen dat uw claim waterdicht is om tegenmaatregelen wegens smaad te voorkomen.
"Ik weigerde mijn blogposts te verwijderen, ze staan er nog steeds en zullen dat ook blijven", verklaart hij. LogoGarden.com heeft uiteindelijk zijn zaak wegens smaad laten vallen en de betreffende ontwerpen verwijderd. "Ik had al mijn 35 ontwerpen geregistreerd en in feite tegen hen gezegd dat als ze het niet lieten vallen, we achter hen aan zouden gaan wegens inbreuk", voegt hij eraan toe.
Von benadrukt het belang van het registreren van uw ontwerpwerk, vooral als u van plan bent het online weer te geven. Er is een reeks beschikbare diensten en professionele instanties die u hierbij kunnen helpen, waaronder de British Copyright Council en het United States Patent and Trademarks Office. Elke site heeft advies over het registreren van uw werk en welke commerciële en intellectuele rechten worden beschermd. Ondertussen bieden brancheorganisaties zoals AIGA, de UK Design Council en British Design Innovation middelen aan degenen die menen dat hun creatieve rechten zijn geschonden - inclusief sjablonen voor verwijderingsbrieven en inleidend juridisch advies.
AIGA hielp Von Glitschka bij zijn actie tegen LogoGarden.com door een Action Alert en advies uit te brengen aan de ontwerpgemeenschap, terwijl de overtreding ook werd opgemerkt door LogoLounge-oprichter en auteur Bill Gardner, die meer dan 200 van zijn eigen ontwerpen vond op de site en heeft erover gepost op zijn blog, RockPaperInk.
Von Glitschka, Modern Dog en talloze anderen maken duidelijk dat de steun van de creatieve gemeenschap absoluut essentieel is om mensen bewust te maken van inbreuken op het auteursrecht. Sites zoals www.youthoughtwewouldntnotice.com naam en schaamte duidelijke inbreuken op het auteursrecht, terwijl de zaak Modern Dog laat zien dat er geen beter IP-traceringssysteem is dan de ogen en oren van de ontwerpgemeenschap zelf. "Het is de branche in het algemeen die mij op de hoogte heeft gehouden van overtredingen", stelt Von. "Zonder dat zou ik de meeste van hen missen omdat ik niet ga zoeken - ze vinden mij via de ogen van anderen."
