Inhoud
Interactief ontwerpen is een complexe en slecht begrepen bedrijfstak - het is tenslotte pas decennia oud. Wat voor een buitenstaander een eenvoudig, zij het technisch proces lijkt (‘maak een website’), is eigenlijk een complexe combinatie van tientallen disciplines die over een heel spectrum met elkaar verweven zijn.
Talloze factoren zijn van invloed op dit proces: projecteigenaren die binnenkomen met verschillende kennisniveaus, bedrijfsstrategieën die de haalbare doelen bepalen, de analyse van klantgedrag, enzovoort. Een goed webdesign duurt weken voordat er een enkele pixel op het scherm wordt getekend. En met ’goed’ bedoel ik ’effectief’: een die de projecteigenaar (ipso facto de klant) helpt zijn zaken beter te doen.
Fastfood-recept
Er gebeurt iets nogal verontrustends. Ik vind het al een tijdje moeilijk om websites uit elkaar te houden. Het gebeurt met sites die ik tegenkom via producthunt.com, of af en toe een aanbeveling via Twitter. Ik krijg het griezelige gevoel dat ik het allemaal eerder heb gezien.
Stel je voor: een eenvoudige witte slogan in geometrische witte letters, bovenop een verbluffende foto op volledig scherm van de ondergaande zon boven een weelderige bergketen weerspiegeld in een meer. Een eenlettergrepig woord in vetgedrukte witte letters in de linkerbovenhoek en een terughoudend ‘Aanmelden’ in een haarlijnpilvormige knop in de rechterbovenhoek.
Je hebt deze website nog nooit gezien, want ik heb hem net verzonnen. Maar je herkende het. En dat is precies het probleem. Worden ontwerpers lui of hebben we design-singulariteit bereikt? Waarom beginnen de dingen er hetzelfde uit te zien?
Ontwerp singulariteit
Het internet zoals we het kennen, bestaat nu ongeveer 20 jaar. Webdesign is uit de experimentele periode gegroeid, net als een student die zijn puberale punk-gothic-fase achter zich heeft gelaten. Nu internet voor iedereen toegankelijk is, is het een absolute eerste prioriteit geworden voor elk zichzelf respecterend bedrijf, product, hobbyist, katteneigenaar of startup om een website te hebben.
Het is net als de Klondike Gold Rush uit 1896: iedereen kan een website hebben! Net als bij het evenement in Klondike, toen het internet voor iedereen toegankelijk werd, gingen bedrijven open voor mensen die hulp zochten. Contentmanagementsystemen zoals WordPress draaien zonder al te veel gedoe op sjablonen, en dus kreeg de sjabloonindustrie een kickstart. Beloften van weelderige kleurenschema's, moderne typografie en flexibele navigatie-oplossingen die beschikbaar waren na een installatie met één klik, lokten de ongeschoolde ondernemers binnen. Pas na de transactie (en nachten van gefrustreerd gehannes) begon het besef dat hun site er nooit zo goed uit zou zien als geadverteerd.
Overigens kwamen rond dezelfde tijd webservice-startups als paddenstoelen uit de natte grond en hadden ze een heel speciale reden om hun online aanwezigheid te cultiveren: om grip te krijgen, dus om de kansen op explosieve inkomsten en / of een miljoenen- uitkoop van dollars. De beste manier om dat te doen, was door massa's gebruikers te verzamelen, en dat betekende het kalibreren van de website om het ontdekkings- en onboardingproces zo pijnloos mogelijk te maken.
Een homogene soep
Dit alles resulteerde in het recept dat ik eerder heb beschreven: een overtuigende visuele weergave op volledig scherm, brutaal eenvoudige uitbetaling en een duidelijke oproep tot actie bij aanmelding. Airbnb werd er verbazingwekkend succesvol mee; het werkte voor Path, Snapchat en Square. En tegenwoordig zien we die strategie overal. Klanten vragen vaak om een vergelijkbare look en feel, in de hoop dat deze look zijn successen zal afwrijven. Een snelle blik op Producthunt.com en land-book.com bevestigt precies dit: het is een homogene soep van vrijblijvende teksten in geometrische lettertypen over grote afbeeldingen met een knop eronder. Probeer dit gewoon: bekijk vijf willekeurige sites en probeer achteraf te onthouden welke welke was.
In de woorden van Emmet Connolly, de directeur productontwerp bij Intercom: "Het is een wereld waarin uw creditcardaanbieder en sokkenabonnement er precies hetzelfde uitzien". Het is bijna alsof alles als een gedachte achteraf wordt gedaan.
Verzorgende eigenschappen
Dit brengt me bij de kern van het probleem: digitaal ontwerp levert opmerkelijk snel redelijke resultaten op, zolang je maar weet hoe je de ingrediënten voor fastfood moet mengen. Maar net als fastfood is dit soort ontwerp rampzalig voor de gezondheid van uw bedrijf. In plaats van uw bedrijf te doordrenken met verzorgende eigenschappen, bevredigt het gewoon uw onmiddellijke verlangen naar een professioneel ogende website.
Een professionele website voor een betalingsprovider moet er niet alleen mooi uitzien: hij weet wie je bent, dat je zou komen en heeft de tafel voor je gedekt. Het beantwoordt uw diepste zorgen, houdt u bij de hand en laat zien hoe u verder kunt gaan nadat u uw beslissing heeft genomen. Er is een zeer goede reden waarom Squarespace zo betaalbaar is: het doet niets van het beenwerk voor u. Het maakt uw bedrijfsmodel niet uit, of hoe uw bezoekers zijn. Het enige dat het doet, is u de tools geven om uw inhoud in redelijke website-interfaces te plaatsen.
Het ontwerpproces
Het ontwerpproces maakt of breekt elk site-ontwerp. Het begint altijd met begrip of verkenning. Het maakt niet uit hoe ontwerpers naar deze stap verwijzen: het is gewoon oud bureauonderzoek. We googlen uw bedrijf, we analyseren uw concurrenten, proberen de krachten in uw markt te begrijpen en wat uw gewenste klanten drijft.
Een ontwerper zal u veel vragen stellen, waarvan u zich soms ongemakkelijk voelt omdat u geen idee heeft hoe u ze moet beantwoorden. Dat is goed: we moeten allemaal af en toe over ons bedrijf nadenken. Een herontwerp is vaak een strategische wake-up call. Om Mike Monteiro te parafraseren: wat begint met een webdesign, eindigt vaak in een herstructurering van het bedrijf.
Pas als u echt de context van uw bedrijf begrijpt, is het gepast om een ontwerpstrategie uit te rollen: dit zijn de mensen die u target. Dat is hoe u uw product gaat verkopen. En dit is de reeks haalbare doelen waarmee we meten of uw site op de goede weg is.
En daarna kunnen we ons eindelijk zorgen maken over het ontwerp dat u kunt zien: de webontwerpstructuur, kleurenschema's, lettertypen enzovoort. Als je ontwerper er na dit alles van overtuigd is dat het fastfoodrecept nog steeds een geldig resultaat is, dan is dat goed voor je: je hebt tenminste je onderzoek gedaan om het te ondersteunen, en hebt een aantal strikte doelen opgehangen om ervoor te zorgen dat je allemaal aan het werk bent. naar hetzelfde resultaat.
Er is niets schadelijk aan de volgende trends: ze zijn de tijdgeest van onze branche en zullen komen en gaan. Dergelijke trends zijn overal; in redactioneel ontwerp, architectuur en mode. Het verschil tussen die industrieën en onze interactieve ontwerpindustrie is de overvloedige beschikbaarheid van bronnen en tools die toegankelijk zijn voor niet-ontwerpers, met hun unieke bedoeling om dingen redelijk of professioneel te laten lijken terwijl ze dat echt niet zijn. Vergelijkbaar met een Mona Lisa kleur-op-nummer: je kunt opnieuw creëren hoe het meesterwerk eruit zag, maar het zal niets van de schittering of het inzicht van de meester vertonen.
Woorden: David Wieland
David Wieland is de ontwerpleider bij Grayscale. Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in nummer 174 van net magazine.
Vond dit leuk? Lees deze!
- Versnel uw ontwikkelingsproces door met empathie te coderen
- De beste foto-editors
- De handleiding voor ontwerpers voor thuiswerken
