Geestverruimende 3D-short doorziet de samenleving

Schrijver: Peter Berry

Datum Van Creatie: 15 Juli- 2021

Updatedatum: 13 Kunnen 2024

Inhoud

V: Hoe is het project tot stand gekomen?
Vraag: Wat is het idee achter de korte film?
Vraag: Wat was de inspiratie achter het uiterlijk van de film?
Vraag: Kun je ons door je ontwerpbenadering van het project vertellen ...
V: Wat was het meest bruikbare stuk software?
V: Wat was het meest indrukwekkende technische aspect?
Vraag: Heb je nieuwe of opmerkelijke technieken gebruikt?
Vond dit leuk? Lees deze!

Transparante machines is het nieuwste stuk van de supergetalenteerde grafisch ontwerper Mike Winklemann alias Beeple. De snelle korte film van 70 seconden ziet een aantal kleine onderdelen samenkomen om een enorme machine te creëren, die wordt gebruikt om de tegenstrijdige concepten van transparantie en privacy in onze samenleving weer te geven.

Hier legt Winklemann uit wat hem ertoe aanzette om de film te maken, het idee achter de film en hoe deze werd gemaakt ...

V: Hoe is het project tot stand gekomen?

Het project begon ongeveer een jaar geleden eigenlijk met een totaal andere focus. Ik wilde iets maken dat meer ging over hoe technologie zichzelf opbouwt en steeds sneller beweegt.

Toen, op een dag, in een opwelling na maanden van het bouwen van deze enorme machine die zichzelf bouwt, besloot ik te kijken hoe het eruit zou zien, volledig in glas getextureerd. Ik voelde me meteen aangetrokken tot de look en wist dat dit zo moest worden gestileerd. Rond deze tijd begon er een hoop nieuws te komen over Edward Snowden en alle NSA- en prisma-dingen en iedereen begon veel te praten over transparantie.

Vraag: Wat is het idee achter de korte film?

Het belangrijkste idee is dat we vrij snel deze gigantische, krachtige machines (Google, Facebook, NSA) bouwen met al onze persoonlijke gegevens. We zouden graag zien dat deze machines transparant zijn over wat ze doen, maar we zijn eigenlijk de enigen die transparant zijn.

Deze video kwam als reactie op vrienden en familie die klagen over privacykwesties op Facebook

Deze video kwam als een soort reactie op het zien van vrienden en familie die klagen over privacyproblemen op Facebook, wat voor mij een beetje tegenstrijdig leek. Ik denk dat dit iets inherent menselijk is, we willen privacy, maar we willen ook ons leven delen met anderen. Helaas komen deze twee verlangens soms met elkaar in conflict.

Vraag: Wat was de inspiratie achter het uiterlijk van de film?

Ik wilde dat de algehele look erg gecompliceerd en erg snel zou zijn, want dat is echt hoe ik dit probleem zie. Dingen veranderen erg snel omdat we steeds meer van onze gegevens delen via nieuwe technologie zoals smartphones en ik denk ook dat dit een onderwerp is dat erg complex is.

Ik zie dit niet echt als een video die er per se op uit is om Facebook of Google er slecht uit te laten zien - ik denk eigenlijk dat het bedrijven zijn die er over het algemeen op uit zijn om van de wereld een betere plek te maken. Maar uiteindelijk zijn ze er ook op uit om geld te verdienen en ik zie dit meer als een herinnering aan de realiteit van alle informatie die we eigenlijk delen.

Vraag: Kun je ons door je ontwerpbenadering van het project vertellen ...

Het belangrijkste proces was om eerst een gedeelte van de machine te ontwerpen en het vervolgens te modelleren met behulp van kleine stukjes die tijdens het bouwen gemakkelijk konden worden geanimeerd. Dit vereiste dat ik dingen zo moest modelleren dat er niet veel grotere gecompliceerde geometrieën waren, maar meer kleinere stukjes die iets ingewikkelds maakten.

Daarna probeerde ik dingen zo te animeren dat er altijd een aantal dingen tegelijk gebeurde. Dit tempo kostte veel speelplezier en de uiteindelijke film is ongeveer drie keer sneller dan waarmee ik eigenlijk alles had geanimeerd. Nadat ik het had weergegeven en het in de muziek had bewerkt, werkte ik aan het bedenken van een aantal technisch ogende overlays in After Effects om de gecompliceerde, onvolmaakte boodschap van het stuk over te brengen.

V: Wat was het meest bruikbare stuk software?

De belangrijkste gebruikte software was Cinema4D, dat is waar alle modellering en animatie werd gedaan en daarna gebruikte ik V-Ray voor de uiteindelijke render.

Cinema4D is vrij essentieel voor het meeste werk dat ik doe en ik zou het ten zeerste aanbevelen aan iedereen die net met 3D-werk begint. Bovendien heb ik, zoals ik gewoonlijk doe, het volledige Cinema4D-projectbestand voor deze film vrijgegeven onder Creative Commons, zodat mensen het uit elkaar kunnen halen en precies kunnen zien hoe de dingen werden gedaan.

V: Wat was het meest indrukwekkende technische aspect?

Ik zou zeggen dat het beheren van de grote hoeveelheid geometrie die individueel moest worden geanimeerd waarschijnlijk de grootste hindernis was tijdens het proces. Helaas, om het te laten lijken alsof de machine zichzelf op een meer organische manier aan het bouwen was, was er echt geen manier om dit proces te automatiseren en moest elk klein stukje ervan geanimeerd worden "verschijnen" in overeenstemming met zijn vorm en hoe eruit zou zien. het beste in relatie tot vormen eromheen.

Vraag: Heb je nieuwe of opmerkelijke technieken gebruikt?

Een van de dingen waar veel mensen al op hebben gereageerd, was dat het renderen erg lang moet hebben geduurd omdat het hele ding van glas was gemaakt, wat meestal resulteert in zeer hoge rendertijden.

Dit was eigenlijk niet zo slecht als je zou denken, omdat de omgeving ongewoon schaars was omdat er helemaal geen lichten of schaduwen waren. Het had ook geen effecten zoals globale verlichting of omgevingsocclusie, instellingen die meestal worden gebruikt om weergaven er realistischer uit te laten zien.